Werkkostenregeling
Werkkostenregeling in Loon. Hoe legt u de basis?
Vergoedingen of
verstrekkingen aan werknemers zijn voor Loon 'onbelast' voor de werknemer (belast
via de WKR), of 'nooit belast' (noch voor de werknemer, noch voor de
werkgever). U kunt die vergoeding of verstrekking als zodanig opnemen in Loon. Daarmee
legt u de basis voor de juiste afhandeling van de Werkkostenregeling in Loon.
Onbelast voor de werknemer (belast via de
WKR)
Als een vergoeding of verstrekking 'onbelast' is voor de werknemer (belast via
de WKR), dan valt die onder de Werkkostenregeling. Vervolgens wordt die
vergoeding of verstrekking óf belast tegen 0% (als deze nog binnen de vrije ruimte
valt), óf tegen 80% eindheffing (als de vrije ruimte al op is).
Voor alle duidelijkheid: een voor de werknemer onbelaste toeslag is voor de
werkgever in principe dus wél belast want zo'n onbelaste vergoeding of verstrekking
gaat ten koste van de 3,0% vrije ruimte (2023).
In Loon kiest u dan bij de 'Looncomponenten'
voor 'Onbelast (belast via WKR)':
Afbeelding: Loon, Voeg toeslag toe, 'Onbelast
(belast via WKR)'
Een alternatief voor een onbelaste vergoeding is het bruteren ervan middels een
bruto toeslag. Als het gaat om een verstrekking dan kunt u die bruteren middels
een toeslag 'loon in natura'. In beide gevallen houdt u de vergoeding of
verstrekking helemaal buiten de Werkkostenregeling.
Nooit belast. Noch voor de werknemer,
noch voor de werkgever
Een vergoeding of verstrekking kan ook 'nooit belast' zijn. Dan valt deze
geheel buiten de Werkkostenregeling, omdat het gaat om een gerichte
vrijstelling, een nihilwaardering, om intermediaire
kosten, of omdat het noodzakelijkheidscriterium geldt.
Zo'n vergoeding of verstrekking is zowel voor de werknemer als voor de
werkgever onbelast. In Loon kiest u dan bij de 'Looncomponenten' voor 'Nooit
belast (o.a. gerichte vrijstellingen)':
Afbeelding: Loon, Voeg toeslag toe, 'Nooit
belast' (voor de werknemer én de werkgever)