Werkkostenregeling

Vergoedingen of verstrekkingen aan werknemers zijn voor Loon 'onbelast' voor de werknemer (belast via de WKR), of 'nooit belast' (noch voor de werknemer, noch voor de werkgever). U kunt die vergoeding of verstrekking als zodanig opnemen in Loon. Daarmee legt u de basis voor de juiste afhandeling van de Werkkostenregeling in Loon.

Onbelast voor de werknemer (belast via de WKR)
Als een vergoeding of verstrekking 'onbelast' is voor de werknemer (belast via de WKR), dan valt die onder de Werkkostenregeling. Vervolgens wordt die vergoeding of verstrekking óf belast tegen 0% (als deze nog binnen de vrije ruimte valt), óf tegen 80% eindheffing (als de vrije ruimte al op is).

Voor alle duidelijkheid: een voor de werknemer onbelaste toeslag is voor de werkgever in principe dus wél belast want zo'n onbelaste vergoeding of verstrekking gaat ten koste van de 3,0% vrije ruimte (2023).

In Loon kiest u dan bij de 'Looncomponenten' voor 'Onbelast (belast via WKR)':


Afbeelding: Loon, Voeg toeslag toe, 'Onbelast (belast via WKR)'

Een alternatief voor een onbelaste vergoeding is het bruteren ervan middels een bruto toeslag. Als het gaat om een verstrekking dan kunt u die bruteren middels een toeslag 'loon in natura'. In beide gevallen houdt u de vergoeding of verstrekking helemaal buiten de Werkkostenregeling.

Nooit belast. Noch voor de werknemer, noch voor de werkgever
Een vergoeding of verstrekking kan ook 'nooit belast' zijn. Dan valt deze geheel buiten de Werkkostenregeling, omdat het gaat om een gerichte vrijstelling, een nihilwaardering, om intermediaire kosten, of omdat het noodzakelijkheidscriterium geldt.

Zo'n vergoeding of verstrekking is zowel voor de werknemer als voor de werkgever onbelast. In Loon kiest u dan bij de 'Looncomponenten' voor 'Nooit belast (o.a. gerichte vrijstellingen)':


Afbeelding: Loon, Voeg toeslag toe, 'Nooit belast' (voor de werknemer én de werkgever)